Uraz czaszkowo-mózgowy – rehabilitacja

Mózg nie jest strukturą mocną i twardą. Takie mylne przekonanie bierze się stąd, że mózgi widoczne w telewizji lub laboratoriach utrwalone są za pomocą formaldehydu.

W rzeczywistości mózg jest bardzo miękki i mało odporny na uraz, gdyż swoją konsystencją przypomina coś pomiędzy białkiem jaja a żelowym cukierkiem.

Mózg jest zamknięty w twardej czaszce, która wewnątrz ma wiele grzebieni kostnych, często ostrych jak nóż. W razie urazu głowy, mózg nie ma gdzie się cofnąć, więc uderza o ścianę czaszki. Grzebienie kostne czaszki są bardzo ostre i tną delikatne naczynia krwionośne mózgu.

Taki uraz czaszkowo-mózgowy prowadzi zazwyczaj do ciężkich powikłań, które z czasem obniżają sprawność poznawczą. 

Uraz czaszkowo-mózgowy – rehabilitacja mózgu 

Pod wpływem rehabilitacji neuropsychologicznej dochodzi do reorganizacji komórek nerwowych, gdyż tworzą one obejścia uszkodzonych miejsc i przejmują utracone funkcje. Terapia neuropsychologiczna aktywizuje więc plastyczność mózgu, a dzięki temu osoba dotknięta urazem na szansę odzyskać sprawność. 

W rezultacie rehabilitacji neuropsychologicznej np. możliwy staje się ruch ręką, która wcześniej była sparaliżowana.

Odzyskanie sprawności ma miejsce właśnie dzięki wytworzeniu nowych obwodów neuronalnych w mózgu.